Duurzaam gedoe loont met 2 extra’s P’s

“Waarom doe je dit toch allemaal?”, hoor ik regelmatig. “Wat bedoel je?”, vraag ik dan. “Nou bezig zijn met dat duurzame gedoe.” 

Soms geef ik de vragenstellers helemaal gelijk. Duurzaam ondernemerschap kost ontzettend — en vaak onnodig — veel tijd. Zo zou het heel handig zijn als iemand van de gemeente helpt bij alle formaliteiten rondom het aannemen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Of als de wet niet zou verbieden om bokashi (gefermenteerde etensresten) naar de lokale boer te brengen, omdat dat nu officieel ‘afval’ is. 

Voor de duidelijkheid: duurzaam ondernemen gaat voor mij dus over méér dan besparen op gas en water. Het draait niet alleen om de P’s van Profit en Planet maar vooral om de P van People. Werken met mensen die de maatschappij als ‘anders’ labelt, of die wat extra hulp nodig hebben bij het vinden van een baan. Helaas levert deze brede blik op duurzaam ondernemerschap veel rompslomp op, voor je medewerkers én voor jou. Besparen op je energierekening is een stuk makkelijker!

Toch kies ik ervoor om die extra tijd en energie erin te steken. Dat doe ik vanwege de voor mij zo belangrijke vierde P: Pneuma, het Oudgriekse woord voor adem. Oftewel: voor de ziel van mijn bedrijf.

De corebusiness van mijn horecabedrijf is gastvrijheid. Je producten kunnen nog zo goed zijn, maar in een restaurant zonder sfeer willen medewerkers niet werken en gasten niet eten. Bezieling zorgt voor betrokken en enthousiaste personeelsleden, met inzet voor het bedrijf, en voor klanten die terugkomen. Dat leidt dan weer tot de vijfde P waar ik me hard voor maak: die van Plezier. Voor mij de beste graadmeter dat dat al dat duurzame ‘gedoe’ toch loont!